استراتژ

«لغت نامه دهخدا»

[اِ را تِ] (فرانسوی، اِ)(1)استراتگوس. در یونان قدیم معمو سران سپاه را استراتگوس (استراتژ) می خواندند. اثینه در زمان جنگهای ایران و یونان ده استراتگوس داشت که انتخاب ایشان سالی یکبار تجدید میشد و در ظرف سال بنوبت بفرماندهی سپاه می پرداختند. چندی بعد بر قدرت آنان بیفزود چنانکه زمانی حکمران حقیقی اثینه بودند. (فرهنگ تمدن قدیم).
(1) - Stratege.