استراخان

«لغت نامه دهخدا»

[اَ] (اِخ)(1) اشترخان. هشترخان. حاجی ترخان. ولایتی به روسیه، در قدیم ناحیتی بود بنام خانه استراخان، و آن بر ساحل بحر خزر، که از 40 درجه و 40 دقیقه تا 49 درجه و 42 دقیقه طول شرقی و از 45 درجه تا 52 درجه عرض شمالی ممتد است. حدّ شمالی آن ولایت ارنبرگ و حدّ شرقی نهر اورال است که آن را از آسیا جدا میسازد و حدّ جنوبی ولایت قفقاز، و حدّ جنوب شرقی بحر خزر و حدّ غربی ولایت قزاق (قزاقستان) است بر کنار نهر دُن و حد شمال غربی ولایت سراتوف. مساحت آن 47884 هزار گز مربع و سکنهء آن 225000 تن است، مرکب از ارمنی و تاتار و قزاق و گرجی. || و نیز نام قصبهء ولایت مذکور است. (ضمیمهء معجم البلدان).
(1) - Astrakhan. Astrakan.