استرش

«لغت نامه دهخدا»

[اُ تُ رَ] (اِ) آهنی را گویند که زمین را بدان شیار کنند. (جهانگیری) (برهان). آهن جفت. (فرهنگ ضیا). آهنجفت. سپار(1). (جهانگیری). گاوآهن.
(1) - در مؤید الفضلاء: شیار.