استرگت

«لغت نامه دهخدا»

[اُ رُ گُ] (اِخ)(1) (گت های مشرق) بخشی از ملت ژرمانی که در ساحل دانوب مستقر شده بودند و سپس به ایتالیا حمله بردند و تحت ریاست تِئودُریک در اواخر مائهء پنجم میلادی، دولتی تأسیس کردند که در 552 م. ژوستی نین آنرا منقرض کرد.
(1) - Ostrogoths.