«لغت نامه دهخدا»
[اِ تِ] (ع مص) در منتهی الارب گوید: گویند: خذ ما استطف لک؛ بگیر هرچه بدست تو نزدیکتر باشد. و مؤلف تاج العروس گوید: و قولهم خذ ما طف لک و اطف لک و استطف لک؛ ای خذ ما ارتفع لک و أمکن کما فی الصحاح و زاد غیره دنا منک و تهیأ و قیل اشرف و بدا لیؤخذ و المعنیان متجاوران. در یک نسخه از مصادر زوزنی متعلق به کتابخانهء مؤلف آمده است: الاستطفاف؛ بروز آمدن، و در نسخهء دیگر: بزور آمدن و ظاهراً صورت اوّلی صحیح است، و شاید بروی آمدن باشد. و در کنزاللغات: استطفاف؛ بر بالای چیزی برآمدن و ممکن بودن و آسان بودن.