استطیاب

«لغت نامه دهخدا»

[اِ تِطْ] (ع مص) استطابه. پاکی جستن. || پاکی یافتن. استنجا کردن بشستن یا بمسح حجر. || موی زهار ستردن. || آب شیرین خواستن. (منتهی الارب).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر