«لغت نامه دهخدا»
[اِ تِ] (ع مص) شناخته گردانیدن. (زوزنی). آشنائی فادادن. (تاج المصادر بیهقی). خود را شناسانیدن. || شناختن خواستن. طلب شناسائی کردن. یقال: ائته فاستعرف الیه حتی یعرفک. (منتهی الارب) (تاج العروس).