استنتال

«لغت نامه دهخدا»

[اِ تِ] (ع مص) در پیش شدن. (زوزنی). پیش آمدن از صف: استنتل الرجل من القوم. || آمادگی کردن کار را. (منتهی الارب): استنتل للامر.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر