«لغت نامه دهخدا»
[اِ تِ] (ع مص) به بینی کشیدن چیز مایع که بسیار سائل باشد. (تحفهء حکیم مؤمن). آب و جز آن در بینی کردن: استنشاق آب. || بوی کردن چیزی را. بوئیدن: استنشاق بخور.