«لغت نامه دهخدا»
[اِ تِ] (ع مص) احسان و عطیّه خواستن. یقال: هو یستنض معروفاً؛ ای یستقطره. || نقد کردن دین خواستن. || اندک اندک بیرون آوردن خواستن آنرا. (منتهی الارب).