استنکال

«لغت نامه دهخدا»

[اِ تِ] (ع مص) عقوبت کردن :شیخ جلیل احمدبن الحسن بهرات رسید و روعت حکم و هیبت امر او ظلم را دست بربست و رایت ظلمه نگونسار کرد، هر آنچه در ایام هرج و مرج از دخل و خرج اندوخته بودند و باختذال و استنکال فراهم آورده، از ایشان بستد بلطف و عنف. (ترجمهء تاریخ یمینی ص 365 و 366).