آینه افروز

«لغت نامه دهخدا»

[یِ نَ / نِ اَ] (نف مرکب)مجلی. (حبیش تفلیسی). صیقل. آینه زدای. آنکه آینه روشن کند. روشن گر. صاقل. صقّال.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر