«لغت نامه دهخدا»
[اِ] (ع مص) بها کردن. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب). در بیع مکاس کردن. (زوزنی). و متعدی به علی و باء شود. یقال: استام علیها و بها. (منتهی الارب). || بها پرسیدن. (منتهی الارب).