استیحاد

«لغت نامه دهخدا»

[اِ] (ع مص) استئحاد. تنها گردیدن. (منتهی الارب). منفرد شدن. || ندانستن چیزی را. (منتهی الارب).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر