«لغت نامه دهخدا»
[اِ] (ع مص) استیقان چیزی یا بچیزی؛ بتحقیق دانستن آنرا. بی گمان شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). بی گمان دانستن. بیقین دانستن. بیقین داشتن. بیقین کردن. یقین. || یقین خواستن.