آیینه افروز

«لغت نامه دهخدا»

[نَ / نِ اَ] (نف مرکب)آینه افروز. آینه زدای. صیقل. آنکه آینه روشن کند. روشن گر. صاقل. صقّال.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر