«لغت نامه دهخدا»
[اِ اَ فَ] (اِخ) وی در سال 1291 ه . ق. کتابی بزبان ترکی موسوم به کشف الاسرار و دفع الاشرار منتشر کرد و آن ردّی است بر عقاید و افکار حروفیه و بکتاشیه. وی در موضوع مزبور بوسعت علم و اطلاع موصوف است و از آن تعالیم و مبادی که برخلاف آن برخاسته بیانی دقیق و صحیح کرده است. وی کتاب خود را بسه فصل تقسیم میکند که فصل اول آن تحقیق در اصل فضل الله حروفی و بیان اصول و قوانین بعض بکتاشی هاست، فصل دوم آن در بیان کفریات کتاب جاویدان فرشته زاده است. فصل سوم در ذکر کفریاتی است که در دیگر جاویدان ها آمده. وی قلع و قمع این طائفه را که در سال 1241 ه .ق . در زمان سلطان محمودخان واقع شد ذکر کرده که چگونه در آنجا عارف حکمت بیک شاعر ترک بعنوان مفتش عقاید عمل میکرده و نیز میگوید که باعث وی بر تألیف این کتاب همانا وقاحت بکتاشی ها است که جسارت کرده و عشق نامه تألیف فرشته زاده (عزالدین عبدالمجیدبن فرشته) را در سال 1288 ه .ق . طبع و نشر کرده اند. وی معتقد است که کتاب هائی که این اشخاص (یعنی بکتاشی ها و یا حروفی ها) نگاشته اند و به آن نام جاویدان داده شش عدد است که اولی را مضل و ضال نخستین یعنی فضل الله حروفی بهم آورده و پنج دیگر خلفا و جانشینان او نگاشته اند و اضافه میکند که کفر و زندقهء آنها در این کتب خمسه بخوبی واضح است و خوی و عادت آنان بر این است که آن کتب را نهانی در میان خود تعلیم میدهند گرچه فرشته زاده در جاویدان خود موسوم به «عشق نامه» تا حدی کفریّات خود را کتمان نکرده است. رجوع به از سعدی تا جامی (تاریخ ادبیات براون ج 3 ترجمهء حکمت ص 400 و 401) شود.