اسحلان

«لغت نامه دهخدا»

[اُ حُ] (ع ص) شابٌّ اُسحلان؛ جوان درازبالا یا جوان فروهشته و تنک موی یا جای جای سترده سر. (منتهی الارب).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر