اسروشنه

«لغت نامه دهخدا»

[اُ شَ نَ / اَ شَ نَ / اِ رَ شَ نَ](اِخ)(1) نام شهری است از ماوراءالنهر. (جهانگیری) (برهان). شهری است از بناهای گشتاسب به ماوراءالنهر. (انجمن آرای ناصری). شهری بزرگ وراء سمرقند، دون سیحون. (انساب سمعانی). یاقوت گوید: اسروشنه بالفتح ثم السکون و ضم الراء و سکون الواو و فتح الشین المعجمه و نون کذا ذکره ابوسعد بالسین المهمله بعد الهمزه و الاشهر الاعرف انّ بعد الهمزه شین معجمه و سنذکره هناک باتمّ مما ذکرناه هنا. و هی مدینه بماوراءالنهر. (معجم البلدان: تینه). رجوع بمجمل التواریخ و القصص ص357 و 480 و فهرست تاریخ سیستان و فهرست نزهه القلوب ج3 و سروشنه در همین لغت نامه و اشروسنه شود.
(1) - Osrouchanah.