«لغت نامه دهخدا»
[اِ عِ] (اِخ) محمد بن محمد بن عبدالعزیز ملقب به نورالدین (619 - 656 ه .ق .). شاعری است که در وی مجانت و ظرافت است. وی به ملک الناصر پیوست و او را به قصائدی موسوم به «ناصریات» مدح گفت و او را دیوان شعر است و نیز مجموعه ای دارد بنام «سلافه الزرجون فی الخلاعه و المجون» شامل شعر خود او و دیگران. (الاعلام زرکلی ج3 ص974) (فوات الوفیات ج 2 ص 161).