اسفالت

«لغت نامه دهخدا»

[اَ] (فرانسوی، اِ)(1) (از یونانیِ اَسفالْتُس(2)، خاک قیردار) آسفالت. مخلوطی از قیر و ماسهء درشت یا شن ریز که پس از پختن جهت پوشش جاده و خیابانها بکار رود.
(1) - Asphalte.
(2) - Asphaltos.