«لغت نامه دهخدا»
[اِ فَ] (اِخ) ابوالقاسم محمد بن فضل. از اهل ادب و شعر. پسر ابوالعباس فضل بن احمد اسفرائینی است و عتبی در تاریخ یمینی پنج بیت از مؤملی کاتب که در مرثیهء این اسفرائینی گفته، نقل میکند و آنها را بوزن و قافیهء دو بیتی که ابوالقاسم اسفرائینی مزبور گفته بود سروده و بدانها ضمیمه کرده است. (تعلیقات حدائق السحر ص 92).