«لغت نامه دهخدا»
[اِ فَ رَ] (اِخ) مولانا سیف الدین الاعرج. از اهل اسفرنگ من توابع ماوراءالنهر. در خطهء خوارزم نشو و نما کرد و در زمان ایل ارسلان خوارزمشاه از بخارا بخوارزم رفت و مداح سلطان محمد بن تکش که او را سنجر ثانی میخواندند بود و قصاید نیکو در مدح او نظم کرد و هشتادوپنج سال عمر یافت و در سنهء 672 ه .ق . در بخارا درگذشت. ده هزار بیت دیوانش دیده شده است. رجوع به سیف اسفرنگی شود.