اسفودالس

«لغت نامه دهخدا»

[اَ لِ] (از یونانی، اِ)(1)آسْفُدِلُس. برواق. خنثی. تیقلیش. اُبجه. سریش. اسقولوس (مصحف اسفودلس). و گل آنرا انصاریقن یا انثاریقن نامند.
(1) - Asphodele. Asphodelus.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر