اسفیداج محروق

«لغت نامه دهخدا»

[اِ جِ مَ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب)(1) سرنج. اسرنج. سُنج. زرقون. زنجفر. سندوقس. (برهان). اسلیقون. سلیقون.
(1) - Minium.