«لغت نامه دهخدا»
[یَ / یِ چَ / چِ مَ / مِ](حامص مرکب) دارای یک چشم بودن. حالت و کیفیت یک چشم : بخق، نقرس و کوری و یک چشمگی. (التفهیم).
