«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُنْ نَطْ طا] (اِخ) ابوعبدالله محمد بن صالح بن النطاح. او از حسن میمون و نیز از ابراهیم بن زاذان بن سنان بصری روایت کند. و ابن النطاح اخباری ناسب و راویهء سنن است و کتب ذیل از اوست: کتاب افخاذالعرب. کتاب البیوتات. کتاب الرد علی ابی عبیده فی کتاب الدیباح. کتاب انساب اَزُد عمان. کتاب مقتل زیدبن علی علیهماالسلام. (ابن الندیم).