«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ اَمْ] (اِخ) کمال الدین ابوالبرکات عبدالرحمن بن محمد بن ابی الوفا (513-577 ه .ق .). مولد او به انبار و از اوان صِبا، به بغداد رفت و پس از تکمیل ادب وقتی در نظامیه بسمت معید منصوب گشت. او از شاگردان ابومنصور جوالیقی و ابن شجری و عبدالوهاب انماطی بوده و کتب بسیار داشته است از آن جمله: اسرارالعربیه. میزان. نزهه الالباء فی طبقات الادباء. تاریخ انبار. لمع الادله. تفسیر غریب المقامات الحریریه. شرح الحماسه. شرح مقصورهء ابن درید. شرح دیوان متنبی و غیر آن.