«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ حَمْ مو یَ] (اِخ)ابومحمد عبدالله بن عمر سرخسی. وفات 653 ه .ق . اصلاً از مردم خراسان و در شام پرورش یافت. او بمغرب و اندلس بسیاحت رفت و سیاحتنامه ای مشتمل بر احوال امرا و علما و غیر آن نوشت، و جز آن کتب دیگر هم دارد از جمله: کتاب فی اصول الاشیاء. کتاب فی سیاسه الملوک. کتاب المسالک و الممالک. کتاب عطف الذیل. وفات او به دمشق بود.