ابن دریهیم

«لغت نامه دهخدا»

[اِ نُ دُ رَ] (اِخ) تاج الدین ابوالفتح علی بن محمد بن دریهیم موصلی طبیب. وفات 762 ه .ق . از کتب اوست: کتاب منافع الحیوان، منقسم بچهار باب: باب ذوات الاربع، باب طیور، باب حیتان و باب حشرات. و این کتاب از تخلیطهای دمیری صاحب حیوه الحیوان مبری است. و کتاب دیگری در مربعات(1) دارد که حاکی از خرافی بودن مرد است. وفات ابن دریهیم به بغداد بوده است.
.
(فرانسوی)
(1) - Les carres magiques