«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ] (اِخ) ابوسعید عبدالرحمن بن محمد. ادیب و لغوی خراسانی در قرن پنجم هجری. شاگرد جوهری صاحب صحاح. و او را کتبی در نحو و لغت هست.
