«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ دَهْ ها] (اِخ) فخرالدین ابوشجاع محمد بن علی بن شعیب بغدادی. وفات 590 ه .ق . ادیب و حاسب از مردم بغداد. ابتدا بموصل بخدمت جمال الدین اصفهانی وزیر و سپس بخدمت صلاح الدین ایوبی پیوست و دیوان میافارقین به او واگذار شد و در سال 586 به مصر رفت و از آنجا به دمشق بازگشت. در حساب و نجوم و زیج ید طولی داشته و در غریب الحدیث کتابی تصنیف کرده و نیز او را کتاب تاریخی است. (حاجی خلیفه). او شعر نیکو میگفته. وقتی از حج مراجعت میکرد در حله شترش بلغزید و بیفتاد و چوب محمل بر سر او فروشد و در حال بمرد. (ابن خلکان).