«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ ؟] (اِخ) چند تن از خاندان علم و تصوف، از فرزندان عبدالرحمن سقاف حضرمی، در حضرموت و حجاز و یمن و هندوستان بقرن دهم و یازدهم هجری بدین کنیت اشتهار یافتند. و مردم را به آنان اعتقاد نیکو بود، از آن جمله علی بن ابی بکربن عبدالرحمن و فرزندش محمد متوفی به سال 1002 ه .ق . و پیروان محمد او را مهدی موعود می دانستند و محمد بن عمر بن شیخ متوفی بسنهء 1052 و محمد بن علوی بن محمد بن ابی بکر متوفی در 1071. و این محمد چندی بهندوستان میزیست و سفری بمکه شد و بدانجا درگذشت، و مشهورترین افراد این خاندان اوست.