«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ ؟] (اِخ) ابوعبدالله محمد بن محمد. در اندلس بخطهء مریه میزیسته و از اکابر اعیان آنجا بوده. در فن کشتی رانی ماهر بوده و مدتی طویل منصب امیرالبحری داشته است و در پایان عمر مقام و مال از دست او بشده و در 755 ه .ق . وفات کرده است. در ادبیات با یدی طولی و صاحب اشعار رائقه است و قصیدهء او خطاب به لسان الدین بن خطیب مشهور است.