«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ عَلْ لا] (اِخ) ابوبکر حسن بن علی نهروانی شاعر. یکی از ندمای معتضد خلیفهء عباسی. وفات به سال 318 ه .ق . و او را اشعار رائقه است، ازجمله قصیده ای است در رثاء گربهء خویش که کبوتران همسایه را خورده و همسایه او را بقصاص بکشته است. گویند در این مرثیه از گربه و قتل او به ابن معتز و کشته شدن او کنایت کرده است و از آن قصیده است: یا هِرُّ فارقتنا و لم تَعُدِ و کنت عندی بمنزل الولد فکیف ننفکّ عن هواک و قد کنت لنا عده من العدد تطرد عنا الاذی و تحرسنا فی الغیب من حیه و من جرد [ کذا ].