«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ عَلْ لا] (اِخ) علی بن محمد علان بن ابراهیم بن محمد علان صدیقی فسائی شیرازی. یکی از اجداد او امام الدین علی بن مبارکشاه از مردم فسا ساکن شیراز و عالمی معروف بوده. ابن علان صاحب ترجمه بمکهء معظمه بزاد و تا آخر عمر بدانجا بزیست. او را میان عرب شهرتی تمام بود و در حدیث و فقه و ادب مرجعیت داشت. بیش از پنجاه کتاب از تألیفات او برجای است، ازجمله تاریخ بنای کعبه که آنرا به نام سلطان مراد عثمانی کرده است.