«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ فَ رَ] (اِخ) ابوالولید یا ابومحمد عبدالله بن محمد بن یوسف بن نصر ازدی. از اعاظم ادبا و شعرا و فقهای اندلس. مولد او بقرطبه. در 383 ه .ق . به شرق رحلت کرده و از راه قیروان بزیارت خانه رفته و در قیروان و مکه و مدینه و قاهره ادب و فقه فراگرفته و سپس بموطن خود بازگشته است. و چندی قضاء بلنسیه داشته و آنگاه که بربرها به قرطبه هجوم بردند (403) در خانهء خویش کشته شده است. او راست کتاب نفیس تاریخ علماءالاندلس.