«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ قُ قو] (اِخ) ابراهیم بن یوسف بن ابراهیم. مولد او مریه یکی از شهرهای اندلس به سال 505. ه .ق . او راست: کتاب مطالع الانوار و این کتاب بسبک و اسلوب مشارق الانوار قاضی عیاض است. وفات او در سنهء 569 بوده است.