«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ قُ رَ عَ] (اِخ) قاضی ابوبکر محمد بن عبدالرحمن بغدادی، از جملهء وزیر ابومحمد مهلبی. او در سندیه از اعمال بغداد منصب قضا داشته و مردی لطیفه گو و حاضرجواب بوده و طرائف او در کتب نوادر مذکور و مشهور است. صاحب بن عباد وی را دیدار کرده و گوید سخنان او را ظریف یافتم. و به 65 سالگی در 367 ه .ق . وفات کرده است.