«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ قَ سِرْ رُ قَیْ یا](اِخ) عبیداللهبن قیس قرشی. شاعری معاصر خلفای بنی امیه. او به اول ازجملهء عبدالله بن زبیر بود و پس از کشته شدن کسان او و مصعب بن زبیر در واقعهء حرّه چندی متواری زیست و سپس به امویان پیوست. دیوان او را سُکری گرد کرده. و نسبت او برقیات بمناسبت مغازلات کثیرهء او با رقیه نام است.