«لغت نامه دهخدا»
[اِ نُ کَ] (اِخ) عبدالله بن کثیر، مکنی به ابوسعید و یا ابوبکر. یکی از قراء سبعه از قراء مکه در طبقهء دویم. از موالی عمروبن علقمه الکنانی و او از ابناء فارس یمن است که کسری برای طرد حبشه با کشتی به یمن فرستاد. وفات او به سال 120 ه .ق . بمکه و هم بدانجا مدفون است. (ابن الندیم). و بعض اصحاب رجال کنیت او را ابومعبد دارانی گفته اند. و مولد او هم بمکه در سنهء 45 ه .ق . بوده است. قرائت او را محمد بن عبدالرحمن مخزومی معروف به قنبل متوفی به سال 291 ه .ق . و ابوالحسین احمدبن محمد ملقب به بزّی متوفی به سال 270 روایت کرده اند. و داری یا دارانی به معنی بویفروش و عطار است و آن شغل پدر او بود.