بازبسته

«لغت نامه دهخدا»

[بَ تَ / تِ] (ن مف مرکب)مربوط. وابسته. مرتبط. پیوسته :
بشمشیر او بازبسته است گیتی
عرض بازبسته است لابد بجوهر.ازرقی.
هر اولی به آخری بازبسته است. (از تاریخ بیهق).
چون نی بخیال بازبسته
مویی ز دهان مرگ رسته.نظامی.