بازبهادربن شجاع

«لغت نامه دهخدا»

[بَ دُ رِ نِ شُ] (اِخ)دهمین سلطان ملوک مالوَه بوده که شهرهای دهار و ماند و سپس شاری آباد پایتخت آنها بود و بدو دسته تقسیم میشدند: نخست بنوغوری که سه تن از آنان سلطنت کردند و نخستین پادشاهان آنان دلاورخان حسین غوری بسال 804 ه . ق. بسلطنت رسید. دستهء دوم بنوخلجی بودند که نخستین آنان محمود شاه [ اول ] خلجی کبیر در محرم 840 بپادشاهی رسید و بازبهادربن شجاع دهمین سلطان از هر دو دسته و هفتمین شاه گروه بنوخلجی بود که بسال 962 بسلطنت رسید و در 968 ه . ق. بیشتر بلاد را فتح کرد. رجوع به معجم الانساب زامباور ج2 ص431 و 432 شود.