بازرس

«لغت نامه دهخدا»

[رَ / رِ] (نف مرکب) مفتش. کسی که از طرف وزارتخانه ها و اداره ها بکارهای کارمندان و کارکنان رسیدگی کرده درستی یا نادرستی کارهای آنها را برئیس یا وزیر آگهی میدهد و پیشتر مفتش نامیده میشد. (لغت مصوبهء فرهنگستان)(1).
(1) - Inspecteur.