باز سفیدپر

«لغت نامه دهخدا»

[زِ سَ / سِ پَ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) کنایه از آفتاب عالمتاب است. (برهان قاطع) (انجمن آرای ناصری) (فرهنگ ضیاء). و رجوع به باز سفید پر شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر