بازگذشته

«لغت نامه دهخدا»

[گُ ذَ تَ / تِ] (ن مف مرکب)ماضی. گذشته. درگذشته : و داند [ قدرخان ]که دو مهتر بازگذشته بسی رنج بر خاطرهای پاکیزه خویش نهادند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص72).