«لغت نامه دهخدا»
[رَ دَ / دِ] (نف مرکب) گیرنده. || پس گیرنده : زنده ای که هرگز نمیرد، شکافندهء صبحها و بازگیرندهء روحها. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 307).
