«لغت نامه دهخدا»
(حامص مرکب) مصادره. نگاهداری موقتی اموال اشخاص به توسط دولت در موقع احتیاج و برای مصلحت عمومی. (لغات مصوبهء فرهنگستان) (فرهنگ رازی).
