باسدیو

«لغت نامه دهخدا»

[] (اِخ)(1) یکی از دو متکلم کتاب بهارث در بغود گیتا که جزئی از مهابهارت میباشد. ماهوره شهری است که باسدیو در آنجا متولد شده است. (قانون مسعودی). در کتاب گیتا که جزئی از کتاب بهارث میباشد، آنچه میان باسدیو و «ارجن» رفته ذکر شده است. (تحقیق ماللهند، ص14). همچنین رجوع به فهرست تحقیق ماللهند شود.
(سانسکریت)
(1) - Vasudeva.