باسل

«لغت نامه دهخدا»

[سِ] (اِخ) ابن ضبه و ضبه بن ادبن بن طابخه بن الیاس را سه فرزند بود: سعد و سُعَید و باسل. سعید به قتل رسید و جانشینی نداشت و اما باسل به سرزمین دیلم پناه برد و در آنجا با زنی از مردم عجم ازدواج کرد و مردم دیلم از نسل اویند و گفته میشود که باسل بن ضبه ابوالدیلم بوده است. و ابن بحیر در اشاره به همین نکته گفته است :
زعمتم بان الهند اولاد خندف
و بینکم قُربی و بین البرابر
و دیلم من نسل ابن ضبهَ باسلٍ
و برجانَ من اولاد عمروبن عامر.
از اولاد سعدبن ضبه نیز خاندانهایی نام برده شده است. رجوع شود به عقدالفرید ج 3 ص291.